22 okt 2011

Mobiliseren van collectief (leiderschap)

Over leiderschap is veel te zeggen. Het is een machtig interessant onderwerp; het raakt de grote issues waar de wereld mee kampt, het gaat over het succes van organisaties en het gaat in de kern vooral over mensen die zichzelf uitvinden. Dit laatste zie ik als raison d'etre van de mensheid. Heb je jezelf uitgevonden (ben jezelf aan het uitvinden) dan is het vinden van koers een logisch en natuurlijk gevolg. Leiderschap is het verbinden van jouw koers aan de koers van anderen. Jij bent van betekenis in het vinden of afleggen van de koers van een ander en andersom.  Mobiliseren van collectief.

In perspectief van tijd gezien kom je elkaar ergens tegen en leg je een deel van de reis met verschillende eindbestemming samen af. Dit deel leg je anders af en dan dat beide alleen gedaan zouden hebben, symbiose. De muis en de olifant die samen op de brug stampen. Er zijn nogal wat eigenschappen die toegedicht worden aan leiders en leiderschap.Wat mij betreft is de belangrijkste en niet de minst uitdagende 'ontvankelijkheid'. Ontvankelijkheid in de zin van: openheid, vatbaarheid, gevoeligheid, receptiviteit, sensibiliteit, susceptibiliteit.

Ontvankelijkheid is nodig om met een open blik te kijken naar jezelf, de betekenis te doorgronden van feedback en jouw koers te ontdekken en die van de ander die op je pad komt. Ontvankelijk zijn betekent dat je in staat bent je conceptuele bril van waarden op de werkelijkheid af te zetten. Dit is niet onmogelijk, evengoed niet eenvoudig. Je conceptuele bril van de werkelijk (hoe jij de werkelijkheid invult) is geen fact of life, deze is ontstaan. Zoals die ontstaan is kan je deze ook afbouwen, aanpassen of misschien bij tijd en wijle afzetten. Het gaat niet over het werken met je verstand en de slimme woorden die je aan je gedachten geeft, het gaat er over dat wat je zegt, denkt en doet, wat dat doet met het gevoel in je kleine teen en in de kleine teen van de ander.

Het begint bij het bewustzijn dat je zelf 'een' beeld van de werkelijkheid creëert, ik ben ervan overtuigd dat er niet een andere werkelijk bestaat dan je eigen of die we in een context met elkaar afspreken. Als je dat kan aannemen kan je zien wat de fundamenten (waarden, overtuigingen) van je werkelijkheidsbeeld zijn. Als je dat doorleeft dan weet je dat er geen één soort gelijk bestaat, voorkom je het wezen van conflict en heb je de sleutel in handen om effectief te verbinden. Waar geen verbinding is, is geen leiderschap. Verbinding gaat over waardevrij zijn, belangstelling en waardering hebben voor gezichtspunten. Vanuit verbinding wordt beinvloeding mogelijk. Leiderschap is beinvloeden.

Als er geen één soort gelijk (waarde) bestaat kan je profiteren van inzichten van een ander soort gelijk.One way or the other, we will get there! De schaarste van één gelijk gaat over in overvloed aan inzicht.

De crux is om ontvankelijkheid vast te houden als je persoonlijke noodzaak daartoe minder wordt. Bedenk waar je comfort aan ontleent om het te doen zoals jij het wil en ziet.

Geen opmerkingen: