Alles is relatief. Toch zie ik soms bedrijven (multinationals of anderszijds iconen) waarbij ik de associatie van onoverwinnelijkheid heb. Bij banken is mijn beeld hierin al wat bijgesteld. Maar hoe denkbaar is het dat Shell over de kop gaat? Realistisch gezien net zo ondenkbaar als 2 maanden geleden BP.
Ik denk, bij wijze van eufenisme, dat de mensen die op welke wijze dan ook belang hebben bij het floreren van deze organisatie op zijn minst gefronst kijken als ze nadenken over de impact van wat er nu gebeurt. Los van de alles overtreffende mega milieu ramp is het teloorgaan van een organisatie net zo goed een tragedie. Moraliseren is ook niet gepast want de olie die daar normaal gesproken via het boorplatform de grond uit komt gaat rechtstreeks naar onze benzinepompen. Wij rijden ermee.
Ik ben er nog niet van overtuigd dat BP kopje onder gaat (dit lost ook geen probleem op) maar de kans is op zijn minst meer dan denkbeeldig. De recente gebeurtenissen maken mij duidelijk dat een organisatie net zo krachtig is als zwak. Meer genuanceerd: de kracht van een organisatie is kwetsbaar. Vandaag onoverwinnelijk en morgen potentieel aan het infuus. De les die ik daar uit haal op organisatie en ook persoonlijk niveau is, dat de kracht van iets nooit een vanzelfsprekendheid is. Dit inzicht vraagt niet om onzekerheid maar om het tegenovergestelde van onverschilligheid, alertheid. Koester de kracht!
