Onderweg naar Arnhem deed ik een benzinepomp aan voor een snelle lunch. De wachtrij voor de inpandige croissanterie was aanzienlijk, slechts een meisje achter de toonbank die de bestelling opneemt, de broodjes maakt en afrekent. Ze had duidelijk stress, logisch. Ze besparen hier niet op persooneelskosten maar juist op omzet en brutomarge. Ik hou niet erg van wachten en ben zonder lunch verder gegaan. Bij het wegrijden zag ik dat de collega van het meisje achter de toonbank buiten stond te roken. Ach ja, jij hebt natuurlijk ook tijd voor jezelf nodig!
Organisaties groeien op een eenvoudige succesformule en enthousiast ondernemerschap. Als ze groot worden worden ze complex, allemaal mensen met allemaal ideeen over hoe je de werkelijkheid het beste tegemoet kan treden. Toch verandert het wezen van de organisatie niet. De mens kan niks met complexiteit. De mores blijft of er voldoende broodjes over de toonbank gaan op het moment dat de markt er voor is. Als er te weinig broodjes verkocht worden weet je wat je moet doen om dit te stimuleren. Rocket science is voor de NASA.
Weet wie achter de toonbank staat en weet wie er achter het pand staat te roken als de deal gesloten kan worden.
23 feb 2011
3 feb 2011
Fascinerende economie
Er gebeurt het nodige op het mondiale economische schouwspel. Volgens mij gaat het vooral over herverdeling van welvaart. Decennia lang was de mondiale economie niet zo spannend als nu. Landen die op een te grote voet hebben geleefd zetten de kraan open om de welvaart op peil te houden en dweilen tegelijk om de vloer droog te houden voor de negatieve tegenreacties. De pijn van de correctie is onvermijdelijk maar niemand wil deze nu. Ik heb liever over 10 jaar kiespijn dan nu meteen. Niet omdat ik bang ben maar omdat het me nu praktisch niet uitkomt.
De schuldencrisis is een zichtbare reflectie hiervan. De VS financiert als tegenmaatregel op jarenlange overfinanciering zich tot in de hemel. Als de VS of Griekenland een gezin was dan is meteen duidelijk wat er aan de hand is en wat er staat te gebeuren. Macro economie is complex maar tegelijk in zijn wezen niet anders dan de micro economie van een gezin. De centrale vragen zijn volgens mij: wat is je potentiele verdiencapaciteit, hoeveel heb je geleend, waarvoor heb je geleend en van wie heb je geleend?
Er is momenteel sprake van 100 jarige staatsobligaties.
Sapper de flap, je spreekt de verwachting uit dat je pas over 100 jaar in staat bent je schuld terug te betalen. Daar ben je dan zelf niet meer bij en dat is geen onprettige en ongewenste gedachte. Het is ook wel een vorm van moreel verval. Jij gaat een schuld aan om je te grote uitgaven in relatie tot je intrinsieke verdiencapaciteit te financieren en je belooft met de hand op je hart dat de kinderen van je kinderen allemaal rente zullen betalen en dat de laatste de schuld terugbetaalt. Het klinkt niet geloofwaardig omdat het niet geloofwaardig is. Als de kredietgeloofwaardigheid van landen afneemt neemt de geloofwaardigheid van geld af. Geloofwaardigheid van geld is het wezen van geld. Als geld niet geloofwaardig is blijft wat je produceert over. Wat je produceert is het ruilmiddel voor wat anderen produceren en wat jij nodig hebt. De kern van de economie en je mate van welvaart is dan intrinsiek afhankelijk van wat je maakt, de kwaliteit ervan en de behoefte die er aan is. Spartaans en duidelijk.
De schuldencrisis is een zichtbare reflectie hiervan. De VS financiert als tegenmaatregel op jarenlange overfinanciering zich tot in de hemel. Als de VS of Griekenland een gezin was dan is meteen duidelijk wat er aan de hand is en wat er staat te gebeuren. Macro economie is complex maar tegelijk in zijn wezen niet anders dan de micro economie van een gezin. De centrale vragen zijn volgens mij: wat is je potentiele verdiencapaciteit, hoeveel heb je geleend, waarvoor heb je geleend en van wie heb je geleend?
Er is momenteel sprake van 100 jarige staatsobligaties.
Sapper de flap, je spreekt de verwachting uit dat je pas over 100 jaar in staat bent je schuld terug te betalen. Daar ben je dan zelf niet meer bij en dat is geen onprettige en ongewenste gedachte. Het is ook wel een vorm van moreel verval. Jij gaat een schuld aan om je te grote uitgaven in relatie tot je intrinsieke verdiencapaciteit te financieren en je belooft met de hand op je hart dat de kinderen van je kinderen allemaal rente zullen betalen en dat de laatste de schuld terugbetaalt. Het klinkt niet geloofwaardig omdat het niet geloofwaardig is. Als de kredietgeloofwaardigheid van landen afneemt neemt de geloofwaardigheid van geld af. Geloofwaardigheid van geld is het wezen van geld. Als geld niet geloofwaardig is blijft wat je produceert over. Wat je produceert is het ruilmiddel voor wat anderen produceren en wat jij nodig hebt. De kern van de economie en je mate van welvaart is dan intrinsiek afhankelijk van wat je maakt, de kwaliteit ervan en de behoefte die er aan is. Spartaans en duidelijk.
Abonneren op:
Posts (Atom)