De adviseur deelt zijn ontwikkeling in de vorm van een ervaring. Ik schreef er eerder over, adviseur zijn is een gaaf vak! Het beste wat ik me 'nu' kan voorstellen. Je wordt gevraagd als het niet zondermeer gaat maar wel moet. Het gaat om het delen van inzicht en het begrijpen van elkaar. Zonder begrip is er geen positieve impact mogelijk. Begrip gaat over meerdere dimensies. Het menselijk begrip gaat voor het vakinhoudelijke. De eerste is de infrastructuur voor het tweede. De adviseur heeft positie 'hij wordt gevraagd' van uit een zekere, wellicht vermeende, autoriteit. Dat is het dan meteen ook, daarna is elke situatie min of meer uniek.
Niet omdat dat zozeer feitelijk zo is, het is een noodzakelijk uitgangspunt in de mindset van de adviseur. Als elke situatie uniek is, is niks vanzelfsprekend. Als niks van zelfsprekend is ben je het meest gebaat bij een scherpe ontvankelijke blik, je weet niet wat er gaat gebeuren. Als niks vanzelfsprekend is is elke vorm van kennis die je 'en route' tegenkomt potentieel interessant. Het is niet meteen duidelijk wat je ermee kan maar dat komt omdat je niet weet wat je tegenkomt. Het opnemen van nieuwe kennis gaat samen met het afscheid nemen van oude kennis. Zo blijft je 'mind' licht en wendbaar.
Een scherpe ontvankelijke blik is nodig om te ervaren. Neem als uitgangspunt dat je het niet begrijpt. Niet in de categorie van huuhhh, ik snap er niks van. Het gaat om het werkelijk willen weten hoe het 'hier' zit. Het gaat tegelijk om de grote lijn en de nuances. Het gaat om de knikkers en om de spelers.
Als je weet hoe het zit wees dan niet benauwd om je vuist op tafel te slaan of juist iemand in zijn oor te fluisteren: zo zit het, that's the way
Geen opmerkingen:
Een reactie posten