We doen met zijn allen iets niet goed. Europa zit in een monetaire crisis. Waar je voor 2008 voor gek werd verklaard als je zei dat een bank om zou kunnen vallen is het nu vrij normaal om te speculeren op een failliet land en als gevolg daarvan een keten van landen. Dagen achtereen waarop de bevolking geen geld uit de vertrouwde pinautomaten meer krijgt en een significante terugval in koopkracht. De schulden zijn uit de bocht gevlogen.
Het grootste probleem is economisch perspectief. Een land met economisch perspectief (groei) kan zijn schulden betalen of ontgroeien. Maar wij hebben last van landen als China en India. We kunnen niet met ze concurreren, de lonen zijn daar te laag en er wonen er daar veel meer. We sluiten fabriek na fabriek, we zijn kansloos! Eerlijk gezegd komen dit soort argumenten mijn neus uit.
Houd me niet aan de exacte getallen maar wonen er inmiddels niet zo'n 350 miljoen mensen in de EU? We hebben landen met werkeloosheidspercentages tot 20%. In Spanje hebben 5 miljoen mensen geen werk. Hoezo kunnen wij dan niet concurreren met China? Omdat de levensstandaard in China anders is? Ja! Dus?
Deze mensen zonder werk worden nu gefinancierd door het collectief. Dus op één of andere manier worden ze nu ook betaald. In Nederland hebben we volgens mij circa 400.000 mensen zonder werk. Blijkbaar hebben we een systeem ontwikkeld waarin we gigantische groepen mensen wel van een minimaal inkomen kunnen voorzien maar waarin we deze niet kunnen inzetten in concurrerende bedrijvigheid. Daar kunnen volgens mij alleen regels en belemmerende paradigma's tussen zitten . Het probleem zit niet in de lage lonen van China en India. Het probleem zit in de overtuiging dat dit het probleem is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten