Ik ben de laatste tijd nogal eens geinspireerd. Afgelopen week woonde ik 2 twee prachtige presentaties bij tijdens http://www.greentoday.nl/ , van Willem Vermeend en Michael Braungart (Cradle to Cradle).
Willem Vermeend heeft een prachtige presentatiestijl, nonchelant, relativerend en inspirerend. Het thema was duurzaamheid maar de de presentatie had vooral het karakter van een college macro economie en public finance.
Je moet niet wil regeren als er in Nederland minder dan 2% economische groei is. Je moet dan constant bezuinigen terwijl de overheid dit eigenlijk niet kan. De kosten zijn grotendeels salarissen en die bouw je niet zomaar af. Kommer en kwel dus. Is de groei meer dan 2% dan stroomt de schatkist letterlijk vol, het geld komt uit alle hoeken en gaten.
Nederland is in zijn visie het rijkste land van de wereld, bezittingen minus schulden. Geen land op de wereld heeft meer Marshal hulp gehad dan wij. Dit kwam omdat de Amerikaanse Ambassadeur op huisvisite ging bij het meeste armetierige huisje in Nederland. Dit raakt hem en hij schreef zijn Chief in de VS. We hebben het niet verpatst.
Mondiaal financieel gezien heeft Nederland een chagarijnig imago. We zijn gieriger dan de Schotten, er is financieel geen lol te beleven, we zijn doodsaai, maar zeer kredietwaardig. We betalen gewoon altijd onze schulden op tijd af, bij een Italiaan moet je dat nog even afwachten. Dit legt ons geen windeieren, we beschikken tegen ongelovelijke lage tarieven over grote hoeveelheden geld. Alleen de Duitsers doen het nog 2 tiende procenten beter. Zo verdienen we vermogens aan het Europese reddingsplan voor Griekenland, Ierland en de nationalisatie van de Fortis en ABN AMRO bank. We lenen voor 2% en krijgen er 6% procent voor terug. Tot zover onze sociaal voelendheid. Ik ben blij dat ik in dit chagarijnige land woon.
Dan nog even wat wereldser. De economische knallers zijn: Brazilie, Rustland, India en China. Die groeien voorlopig tegen de klippen op. Waar wij praten over duurzaamheid en horizonvervuiling schakelen deze landen in een relatief record tempo over op wind- en zonneenergie. Milieu is niet het motief maar economische strategie. Het is niet verantwoord om afhankelijk te zijn van fosiele brandstoffen waarvan het einde van de voorraden inzicht is en de prijs heftig fluctueert. Het pleit van Willem Vermeend: zie duurzaamheid vooral in economisch perspectief. Ik ben dit met hem eens. Economische krachten zijn 1000 krachtiger dan welk beleid dan ook.Als de economie er voordeel in ziet dan gaat het gebeuren.
De financiele crisis zoals wij die net meegemaakt hebben heeft zich 10 jaar geleden al in Japan afgespeeld. Dit heeft het land economisch gezien 10 jaar lang zwaar in de mangel gehad en nu eigenlijk nog steeds. De Japanse president voorzag niet dan het omvallen van een bank, toevallig wel de grootste van de wereld, een domino effect ging hebben op zijn andere 725 banken. De ambtenaar die er melding van wilde maken moest met een verwijtende blik zijn kamer verlaten. De VS maakte desondanks dezelfde fout door Lehman te laten vallen. Hierdoor zijn er duizenden miljarden aan waarde verdampt. Had zo erg niet gehoeven.
China is aan het eind van dit jaar de tweede economie van de wereld ten koste van Japan. Nog circa 15 jaar en ze zijn nummer 1. Wat je ook van de VS kan zeggen zij genereren thans nog 40% van het mondiale BNP. Mocht de EU geheel tegen de volksaard in ooit besluiten echt te gaan samenwerken dan zijn wij voor eens voor altijd de grootste economie. Hoe zo China een grootmacht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten